سیگار کشیدن، ساعتها گیم بازی کردن، و بیخوابی ناشی از اسکرول کردن نامتناهی آدمها رو نباید سرسری و والدانه قضاوت کرد. اینا اغلب آخرین وسیلهی فرار از اون سختیهای زیاد زندگیه که از بیرون دیده نمیشن.
یه روزایی که خیلی خسته و غمگین میشم، از اینکه از اونی که دوستش دارم دورم، روزام تکراری شدن و زندگی خیلی داره بهمون سخت میگیره به این فکر میکنم که ته روز قراره چی بشه؟
قراره برم و بشینم پشت کنسول و روشنش کنم و چند ساعت از غم دنیای اطرافم ببرم.
فکر کردن بهش مثل یه آغوش گرم آرومم میکنه.