وطن، نه فقط پارهای خاک،
که آوای اذان و عطر نان گرم در دستهای پدر است.
ما در سایه این لحظههای ساده جان گرفتیم.
گرچه گاهی امید را در دلمان کمرنگ کردند،
اما وطن هنوز اینجاست !
بیا ، بیصدا در کوچههایش قدم بزن،
که این سرزمین، در سکوت، هنوز تو را میشنود.
نـــدا صدیقی