Endeckie Dziady cz. VII GUŚLARZ Zmrok już zapadł, cisza głucha Czas to już wywołać ducha I nie ważcie o tym w domu Opowiadać wszak nikomu Bym nie słyszał od ołtarzu "Nie masz wstępu do garażu!" Dziś wołamy do kostuchy: Dawaj nam najcięższe duchy! I podpalać po kryjomu Gar bimberku, samogonu Do endeckich porachunków Nam potrzeba mocnych trunków ZJAWA Cóż to za zapach? Para z garca bucha, Ten fetor okropny, zbudzi nawet ducha Smrodu tego nie pojmie, nawet rzymski Stoik Który z was tutaj taki alkoholik? GUŚLARZ My cię Zjawo przepraszamy I o litość cię błagamy! ZJAWA Nie lękajcie się mnie drodzy Jam przyjazny duszek zgody Niemiec, Tatar czy Ormianin Nawet Żyd i Meksykanin Wszyscy oni są Polacy Wszyscy piękni, wszyscy cacy Czy Murzyni czy Indianie Wszyscy oni mi krajanie Jeśli przyjmą na całego Dziedzictwo narodu mego GUŚLARZ Może ty i prawdę mówisz Lecz wyborców nam wygubisz Bo Polaków wielka chmara Nie chce w Polsce mieć Bengala By cierpienie twe ukrócić I by duszę twą zawrócić Przynosimy upominek Wschodu mądrość, dla wspominek Więc brodaty Duchu drogi Przyjmij ten podręcznik Jogii ZJAWA Wygibasów już nie trzeba Nie przyniosą one nieba Głód ojczyzny, wszakże czuję Ledwo tutaj funkcjonuję Daj mi dzisiaj więc tej nocy Skarb nasz polski - kulę mocy Zawiniętą w placek mały Sos mieszany, krasno-biały I do tego dla wigoru Talerz letniego rosołu GUŚLARZ Prośby twojej wysłuchamy Już mualana wysyłamy <wraca wszechpolski mualan> ZJAWA Pyszny kebab ten w rosole On osładza moją dolę Lecz sos ostry przypomina Ostrze zbrodni, twoja wina Ja widziałem tu z zaświatów Ciebie i twoich kamratów Jak kibitki ładowali Obwarzanek szturmowali Przyjaźń wielkie ma znaczenie Ponad życie ja ją cenię Ty zaś zły tam przykład dałeś Duchy zemsty rozgniewałeś I mi szepcze głos niemiecki: „Klątwa czeka ród endecki” Ty żeś tego jest przyczyna Przeproś jutro więc Korwina Tako rzecze dziś do niego Przyjaciel Romka Dmowskiego CHÓR Ty posłuchaj dzisiaj jego Ratuj dziedzictwo narodu polskiego