سوالی دارم عده‌ای می‌گویند استقبال مردم در خوست و پکتیا از ورزشکاران فوتسال، برنامه‌ریزی‌شده از سوی طالبان بود و قابل تمجید نیست. ۱. آیا به باور این افراد، هزاران نفری که در خیابان‌ها حضور یافتند، همگی عضو طالبان بودند؟ ۲. آیا لبخند، دست‌زدن، بیرون آمدن از خانه و شادمانی این چند هزار نفر، همگی بر اساس دستور، اراده، هدایت و راهنمایی طالبان انجام شده بود؟ ۳. چگونه کسی، مثلاً من از واشنگتن، تشخیص می‌دهم که کارکرد ذهن و روان و در مجموع حرکات فیزیکی، احساسات و عواطف هزاران نفر در یک مناسبت ورزشی در خوست و پکتیا، در اختیار خودشان نبوده و کاملاً به فرمان طالبان عمل می‌کند؟ ۴. چرا فکر می‌کنند که شادمانی مردم در ولایت خوست و پکتیا به خاطر پیروزی تیم فوتسال، غیر ممکن است مگر به دستور طالبان باشد؟ با ارادت